સન્નાટો (એક અછાંદસ કાવ્ય)
વહેલી સવારે
મારી બાલ્કની બારીમાંથી
નિહાળી રહ્યો હતો
શહેરના લાંબા લાંબા રોડ અને રસ્તાઓ
બેફામ દોડતા વાહનો
વારંવાર ટ્રાફિક જામ કરી દેતા હતા
તેના કર્કસ અવાજોથી
કાનમાં કંઇક રેડાતું હોય એવું લાગતું હતું,,
લોકોની દોડાદોડી, ફેરિયાઓની ચીસો
આ બધા કોલાહલથી ત્રસ્ત થઈને
બારી બંધ કરી દીધી
કોલાહલ અને શોર બકોર
સાંભળવામાં
કાનને મુક્તિ તો મળી
પણ ભીતર
ઘર કરી ગયેલો
સન્નાટો યુગોથી
મને અકળાવી રહ્યો છે
તેનો છે કોઈ પાસે ઈલાજ ?
all posts
- આ નગરમાં (ગઝલ)
- આવશું…. કદાચ
- આવી દિવાળી…..
- એકવીસમી સદી
- એન્ટેના …
- એવું તો શું છે તારા નામમાં
- ખૂબ ગમતાં
- ગજબ કે’ વાય!
- ગલ્લાબાપુ
- ગુન્હો – સજા
- ચમકારો
- ચુંટણીની ટણી
- છબ….. છબિયા
- જિંદગી
- ટાઢક થૈ જાય !
- ટાઢો ઉનાળો
- ટોમી
- તને પામવા માટે….
- તારા પગલાંની છાપ!!
- તારી આંખોમાં
- દિવાળી
- દોસ્તી
- ધ્રુજારી
- નશો – દારૂબંધીનો
- નસીબ
- નીકળે…..
- નેતા છે
- પતંગ
- પતંગ એટલે
- પતંગિયું
- બા હું તો મોટો થઈને
- બોલ તને શું લખું?
- બોલો લ્યો..
- બ્રમ્હ્યજ્ઞાન
- માણહનું કાવ્ય!
- મુન્નો
- લખ મને
- લોકો
- વરસાદી… કાવ્યો
- વિરહ
- શું કરું?
- સબંધ
- સમય
- સુગંધી ચીસ
- સ્ટાઈલ
- સ્વપ્નની બારાત
- હાઇકુ
- હાઇકુ
- હાઇકુ
- હાઇકુ
- હાઇકુ (દિવાળી)
- હાલો ને ભેરૂ